#borgdezorg
Voor wie is mentorschap bedoeld?
Mentorschap kan worden aangevraagd voor mensen met een verstandelijke beperking, dementie of een vastgestelde psychiatrische diagnose.
Voor wie:
Jongvolwassenen tussen de 18 en 23 jaar na jeugdhulp
Na enkele jaren jeugdhulp gehad te hebben, is het voor veel jongeren nog te vroeg om op eigen benen te staan. Ze zijn dan wel 18, maar het ontbreekt hen vaak aan netwerk en positieve ervaringen om zelf gezonde keuzes te maken. De wet zegt dat ze daartoe wel in staat moeten zijn. Er komt veel op ze af.
Als jongeren eenmaal 18 jaar zijn geworden, moet er vaak nog veel geregeld worden. En ook daarna komt het vaak voor dat er belangrijke beslissingen genomen moeten worden. Als ze dat impulsief doen of zonder betrouwbaar advies, kan hun leven al snel in een puinhoop veranderen.
Om dat te voorkomen en bij te sturen, kan vanaf het 18e levensjaar een professionele mentor aangesteld worden. Deze neemt met de jongere samen beslissingen over begeleiding en behandeling van de jongere.
Voor wie:
Mensen met Dementie
Dementie is een verzamelnaam voor ruim vijftig ziektes waarbij de hersenen zijn aangedaan. De bekendste is Ziekte van Alzheimer.
Wanneer dementie vastgesteld wordt, kan men de grip op het leven verliezen. De juiste beslissingen nemen is lastig. Men kan de gevolgen vaak niet meer overzien.
Het is belangrijk dat er naasten zijn die dan meedenken. Zij weten als geen ander hoe de persoon zijn weg kiest in het leven: Welke zaken belangrijk zijn, uit welke overtuigingen de persoon wil handelen en welke principes goed bij de persoon passen. Dit kunnen religieuze overwegingen zijn of een manier waarop de persoon in het leven staat.
Als de betrokkene door de dementie zelf niet goed in staat is om zijn leven te organiseren en beslissingen te nemen, moeten de naasten dit overnemen. Maar, die zijn er niet altijd. Of zij zijn niet in de gelegenheid om de betrokkene bij te staan.
In zo’n geval kan een professioneel mentor helpen. Deze kan met de betrokkene en naasten zorgen dat hulp en begeleiding goed geregeld is. De mentor luistert goed naar de informatie die er is en treedt op als belangenbehartiger. De mentor zorgt ervoor dat de betrokkene goede zorg krijgt.
Voor wie:
Mensen met een verstandelijke beperking
LVB staat voor licht verstandelijk beperkt. Dat betekent vaak dat de persoon in kwestie ooit een IQ test heeft gedaan. De score kwam uit tussen de 50 en de 85. Maar wat houdt dat in?
Deze mensen hebben beperkte cognitieve en adaptieve vaardigheden. Ze hebben moeite met leren en sociale situaties. Dit maakt dat ze een achterstand in hun ontwikkeling hebben. Ze denken op een ander niveau dan de leeftijd in het paspoort aangeeft. Maar, ze hebben wel degelijk een mening en levenservaring.
Leren gaat de hele dag door. We leren spelenderwijs, door oorzaak en gevolg en door naar school te gaan. We leren door af te kijken, na te doen en op ontdekking uit te gaan. Bij sommige mensen duurt het langer voor dat ze vaardigheden of kennis onder de knie hebben. Of het gebeurt helemaal niet.
Als je voor de wet volwassen bent, wordt je geacht verantwoordelijkheid te nemen voor je beslissingen. Als je die neemt zonder voldoende kennis, kunnen de gevolgen groot zijn. Hiervoor kunnen volwassenen met een verstandelijke beperking beschermd worden door middel van mentorschap.
Zo word je ook als volwassene geacht je te gedragen. De wet te kennen en fatsoenlijk te zijn. Normen en waarden kunnen verschillen, maar er is een beeld over hoe we met elkaar omgaan. Hier kunnen de meeste mensen zich in vinden. Mensen met een verstandelijke beperking hebben dat beeld niet compleet. Ze denken vaak vanuit zichzelf.
In de omgang met anderen gaat het dan mis. Ze worden verkeerd begrepen. Een mentor kan helpen om te vertalen: wat bedoelt de persoon? Heeft de persoon overal aan gedacht? En wat zou dan een goede beslissing zijn?
Voor wie:
Mensen met psychische problematiek
De oorzaak van psychische aandoeningen zijn divers. De gevolgen zijn groot. Wanneer een diagnose is gesteld, heeft de persoon vaak al vele ups en downs gekend.
De grip op het leven kan worden verloren. Voor lange of korte tijd. De psychische problematiek zorgt vaak voor bijverschijnselen: Men kan zijn eigen leven niet goed organiseren. Hierdoor kan het zijn dat er op het gebied van wonen, begeleiding en behandeling zaken niet goed geregeld zijn. Of helemaal niet.
De persoon zelf is niet altijd in staat om beslissingen te nemen. Het is belangrijk dat de zorg goed georganiseerd wordt. Zo kan het leven van de persoon gestabiliseerd worden. En, belangrijk: kan goede behandeling wellicht starten of slagen.
Een mentor kijkt mee met de persoon in kwestie. Wanneer deze helder is en een goed overzicht heeft, neemt de persoon zelf beslissingen. Wanneer het even of lange tijd minder gaat, pakt de mentor het stokje over. Of doen ze het samen.
Ondanks zijn gedrag is en blijft de betrokkene een volwaardig mens. De mentor doet zijn best om in de lijn van de betrokkenen beslissingen te nemen. Daarvoor is contact belangrijk. Echt, eerlijk contact.
De mentor is geen hulpverlener. De mentor ziet toe dat goede begeleiding, behandeling, verpleging en verzorging geboden wordt aan de betrokkene. Hiervoor spant de mentor zich in. Het liefst in overleg met de betrokkene.